<<Things we never got over>> — <<Բաներ, որոնք մենք երբեք չենք հաղթահարել>>
Մի քիչ Սյուժեի մասին
Մորուքավոր, վատ տղա վարսավիր Նոքսը նախընտրում է ապրել այնպես, ինչպես նա ընդունում է իր սուրճը. Միայնակ: Վեյլոն, եթե չհաշվես նրա շան շանը։
Նոքսը չի հանդուրժում դրամա, նույնիսկ այն դեպքում, երբ այն հայտնվում է փախած փախած հարսի տեսքով:
Նաոմին ոչ միայն փախչում էր իր հարսանիքից. Նա գնում էր իր օտարացած երկվորյակին փրկելու Նոքեմաուտ, Վիրջինիա, ծայրամասային մի քաղաք, որտեղ վեճերը լուծվում են հնաոճ ձևով… բռունցքներով և գարեջուրով: Սովորաբար այդ կարգով։
Ափսոս, որ Նաոմիի համար նրա չար երկվորյակն ընդհանրապես չի փոխվել: Նաոմիի մեքենային և կանխիկ գումարին օգնելուց հետո Թինան նրան թողնում է ինչ-որ անսպասելի բան: Այժմ նա խրված է քաղաքում՝ առանց մեքենայի, առանց աշխատանքի, առանց պլանի և առանց տուն և 11-ամյա մի երեխաի հետ:
Կա մի պատճառ, որ Նոքսը չի անում բարդություններ կամ բարձր խնամքի կարիք ունեցող կանայք, հատկապես ոչ ռոմանտիկները: Բայց քանի որ Նոեմիի կյանքը պայթեց հենց նրա աչքի առաջ, նվազագույնը նա կարող է անել՝ օգնել նրան դուրս գալ խցանումից: Եվ հենց որ նա դադարի նոր անախորժությունների մեջ մտնել, նա կարող է նրան հանգիստ թողնել և վերադառնալ իր խաղաղ, մենակ կյանքին:
Համենայն դեպս, այդպես է պլանը, քանի դեռ դժվարությունը չի վերածվել իրական վտանգի:
Իմ կարծիքը
Գիրքը դեռ չեմ ավառտել,բայց միևնույն է արդեն ունեմ մի փոքրիկ կարծիք:
Նա երկար է, բայց շատերը ասում են, որ կարդալուց չես նկատում, թե ոնց ես վերջացնում գիրքը:Շատերի կողմից սիրված է և ունի նույնպես երկրորդ մաս և երրորդ, որը դեռ չի տպագրվել և ոչ մի տեղ դեռևս չկա:
Շատ անհամբեր էի այս գիրքը սկսելուց: Այս պահին դեռ կեսը չեմ կարդացել նույնիսկ կեսը քանի,որ ժամանկը թույլ չէ տալիս և նույնպես ես դանդաղ կարդացող եմ, ով արագ չի կարողանում վերջացնել գիրքը: Դեռևս իմ դուրը շատ գալիս է և իրոք շատ հետաքրքիր է: Սիրո վեպ է ինչքան հասկացաք և ամենը կատարվում է փոքրիկ քաղաքում, որտեղ բոլորը իրար ճանաչում են: Գլխավոր դերում գտնվող աղջիկը բնավորության մի քանի գծով և պահվացքով ինձ հիշեցնում է ինձ:
Կարծում եմ մոտակա մի շաբատը այն կվերջացնեմ և վերջնական կարծիքս ձեզ կասեմ:
?/10
Յանա Սուքիասյան 